พรุ่งนี้ก็เสาร์แล้ว เสาร์ห้า อีกน่ะ

โบราณเขาว่า วันเสาร์ห้า ทำอะไรก็จะเฮงๆๆๆ หรือว่า แฮงๆๆๆ เออแล้วจะไปทำอะไรกะเขาได้น้อ เมื่อเช้าเพื่อนแอนโทรมา มีเวลาว่างเลยมาแอ่ว หาด ใหญ่ ประมาณ พฤศจิกา ถึงจะมาเยี่ยม แหะๆๆๆๆกำลังคิดถึงหล่อนอญู่พอดีน่ะ แล้วตกลงวันพูกจะไปไหนดีละนี่ ตังค์ก่ะบ่ค่อยจะมียังบ่สำนึกเตื่อ สีมอยเอ๊ย ทำไมเจ้าถึงเป็นได้ขนาดนี้ อยากไปแอวผีตาโขน แต่เหยื่อทีหลอกไว้ดันไม่ว่างต้องติดภาระ พาน้องขึ้นดอยซะงั้น

เอ้า!!!ขออัพกะเขามั่ง...เด๋วอายเขายิ่งมีคนจ้องแซวอยุ่

เอารูปจ๋วยๆ มาอวดดีกว่า เมื่อเดือนที่แล้ว ไปประชุมวิชาการที่ภูเก็ต ก็เลยแวะไปเยี่ยม อาบังตุ๊กเพื่อนรัก ที่สตูลก่อน เอากะหล่อนสิ เรื่องแวะรายทางน่ะขอไห้บอก ไปกะนู่เฉิ่ม นครพนม หลอกมันมาเป็นเพื่อนน่ะ ได้ดั่งใจจริงๆ ไม่มีบ่น ค่ำไหนนอนนั่น เด๋วมาดูกันว่าหล่อสวยขนาดไหน ฝ่ายชายน่ะ มีเมียแย้ว ส่วนสองสาวยังไม่มีใตรตกเป็นเหยื่ออออ ก็เลยแทะโลมเพื่อนไปก่อนละกัน

อะไรกันนักหนาเชียว....

ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน กะไว้ว่าถ้าว่างหลังจากบ้านเสร็จ อยากจะปลีกตัวเองขับรถไปเรื่อยๆ ไปเอกขเนกแถวๆ สังขละบุรี ดีไหม นึกถึงบรรยากาศ วิวทิวทัศน์แล้วคิดถึงจัง ตื่นเช้าๆเจอน้ำเจอหมอก ต้นไม้ใบหญ้า เขียวๆ แต่ก็มีอีกที่นึงที่ดูดีทีเดียว เส้นทางสายภูเขา แถวๆทุ่งแสลงหลวงน่ะ ขับไปกินไป น่าจะไม่เลวนะ มันเหนื่อยมันล้า ทางใจยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก ได้แต่คุยกับตัวเอง หลายๆครั้งแล้วมันก็ยังไม่ได้คำตอบ......เฮ้อ......เป็นทุกข์กับความคิดจริงๆ...

บ้านคือวิมานส่วนตัว

ใกล้เสร็จแล้ว เหนื่อยมากเลยเพราะไม่นึกว่าจะซื้อ มันสืบเนื่องมาจากไม่ได้หลับไม่ได้นอน หลังเลิกงานแล้วไหนจะต่อเวรอีก อารมณ์มันแบบยั้งไม่อยู่ ก็ค่อนข้างจะได้ดั่งใจนะ อยากมีบ้านติดน้ำ รายละเอียดอย่างอื่นค่อยว่ากัน ค่อยๆปรับแต่งตามนิสัยเจ้าของบ้าน เดี๋ยวถ้าเสร็จค่อยเอามาลงอีกที อย่างว่าแหละบ้านสาวโฉดเบี้ยน้อยนิด อย่างเราๆได้แค่นี้ก็ดีถมถืดแล้วมั้ง...

แบบเดิมๆเหมือนทุ๊กวัน...

ใกล้เลิกงานแล้วมั้งเนี่ย...หลายๆคนกำลังง่วน...หนึ่งในนั้นก็ฉันเอง